Tarih 4 Eylül 2008, yer Cebeci Asri Mezarlığı. Öğle vakti, mezarlığın içindeki caminin avlusunda Adnan Veli Kuvanlık’ı uğurlamak, onu yalnız bırakmamak için toplandık. Yakalarımıza portresi iğneleniverdi, tabutu caneze namazının kılınmasını bekliyordu.

Hasta olduğunu biliyorduk, ama böyle çabucak gideceğini hiç düşünememiştik. O bizim sevgili Adnan ağabeyimizdi, keşke bir kez daha o etkileyici sesini duyabilsek, yosun yeşili gözlerine bakabilsek, göz göze geldiğimizde hep yaptığı gibi sırtımızda dost elini bir kez daha hissedebilsek...

Gitarlı, güvercinli, 3 boyutlu... fotoğrafları tek tek gözlerimizin önünden geçerken sevenlerinin tören sırasında onun için söyleyebildikleri:

http://www.fotografya.gen.tr/issue-10/a_veli_kuvanlik.html

Semih Yolaçan
Çok üzücü Adnan’ı kaybetmek. Fotoğraf konusunda çok emekleri olan bir arkadaştı; ilk kolajları, kurguları yapan. Bu konuda öncülük yapan bir arkadaşımızdı. Hepimiz için büyük kayıp, rahat uyusun. Sadece işi fotoğraf üretmekti. Bir dönem yarışmalara ağırlık verdi. Aslında iyi başarıları da var bu konuda. Ama onun ötesinde kendini öne çıkaran, fazla hırsı olan bir arkadaş değildi gerçekten de. Ağırlıklı olarak fotoğraf üretmeye çalışan bir arkadaşımızdı. Biliyorsunuz esas işi müzikti. Sonuçta sanatın içinde yer alan bir insandı.

Ahmet Gökhan Demirer
Derneğimizin eski üyesi, Ankaralı olması nedeniyle de her zaman da bizimleydi. Daha sonrasında da bize geldi söyleşiler yaptı, sergiler açtı. Ve son zamanlarına kadar sağlığı el verdiğince TED’de fotoğraf eğitmenliği yaptı. Bu da çok önemli bir yanı. Hakikaten orada pek çok çocuğa fotoğrafı sevdirdiğini, çok ciddiye aldığını ve güzel çalışmalar yaptığını biliyorum.

Ali Rıza Akalın
Bir kere Adnan Veli Kuvanlık benim için öncelikle avangart. Yani ilk işleri fotoğrafta yapan, “böyle de olabilir mi?” dediğimiz ürünleri ortaya çıkaran bir kişilik. Hemen arkasından bütünlüklü fotoğrafları var. Yaptığı işin arkasında duran ve o konuda şiddetli kavgalar yapan yani inandığı şeyi yapan, bence sanatçı kişiliğine sahip, sanatçı ruhuna sahip bir kişi. Direnci o kadar yüksek ki hastalığının son aşamasında dahi bir çok uğraşından birisi olan müziğe de ara vermemiş, çalışmalar yapmış bir kişiydi. Ben şu anda burada ki sessizliğin içinden tek tek fotoğraflarını hatırlayabiliyorum. Demek ki Adnan Veli Kuvanlık bu dünyanın üzerine imzasını atmış bir kişi olarak bir başka gezegene gidiyor diye düşünüyorum. Şimdi orayı fethedecek.

Dursun Ali Sarıkoç
Adnan Veli ile çok güzel anılarımız olmuştur. Çok değerli bir insandı. Acısı yüreğimizde. Hep yenilikçi, bir şeylerin peşinde koşan bir insandı. Çok genç yaşta gitti, çünkü benim kuşağımın insanı. Allah bize sabır versin.

İbrahim Göğer
Benim Kuvanlık ile dostluğum son zamanlara değil de çok daha eski yıllara dayanıyor. Onun da, benim de fotoğrafa ilk başladığımız zamanlara. Kaçlardan bahsediyorum, 70’ler 80’ler herhalde. O zamanlar daha sık görüşüyorduk. Adnan’ı hep çok masum yüzlü hep iyi niyetli bir arkadaş olarak biliyorum ben. Bir de dün, Afsad’ın yahoo grubuna bir yazı yazdım. Orada ki duyguları hala taşıyorum ben. Can Dündar’ın o yazısıyla çok örtüştü üst üste. Şehrin şiirini kaybetmesi ve renklerinden birini kaybetmesi ile ilgisi çok eşdeğer oldu bence. Ama bana da öyle geliyor, bu tip insanları yitirdiğimiz zaman hakikaten şehrin rengini ve şiirini de yitiriyoruz. Bence de Adnan şehrin şiirine katkıda bulunan bir insandı. Belki çok üretim yapmayabilir ama işte ona baktığın zaman gördüğün şey o. Hakikaten o renkli kişiliği ile vardı. Adnan ile dernekle ilgili ayrı düştüğümüz zamanlar da olmuştu, Dernekten ayrılma süreci içerisinde ayrı düşmüştük ama bu bizim kişisel ilişkimizi etkilememişti. O günden itibaren de ne zaman karşılaşsak gene biz hep kişisel olarak dostluğumuzu sürdürdük. Bunu iyi bir dostluk göstergesi olarak görüyorum.

Atilla Cangır
Ben çok tanımıyorum ama onun beyefendi olduğunu bilirim. Bir de çok güzel işler üreten bir fotoğrafçı olduğunu bilirim. Hep karşılaştığımızda güzel fotoğraf sohbetleri yaptığım tatlı bir adamdı. Çok gençti bir de. Eski bir fotoğrafçı. Modern şeyler yapıyordu, yani fotoğrafta o fotoşopların olmadığı zamanlarda ortaya koyduğu çok önemli kolajları vardı. Konvansiyonel olarak kolajlarla uğraşan bir adamdı. Güzel işleri vardı, ben işlerini hep takip ettim. Sergilerine katıldım. Çok tatlı bir insandı yani, onu biliyorum. Erken kayıp. Halbuki fotoğrafçılar uzun yaşar diye biliyorduk  Alvaez Bravo 100 yaşında, Cartier Bresson öyle. Kertesz uzun yaşadı, Ara Güler öyle, Allah başımızdan eksik etmesin. Ama bazıları böyle genç genç gidiyorlar. Sırayı, bu geleneği bozdu.

Adnan Ataç
Adnan Polat’ı aradım, dedim ki Adnancığım Ankara’da üç Adnan’dık, birimiz gitti şimdi sıra kimde? Niye öyle diyorsun dedi. Dedim niyesi var mı, bu böyle işte ya sen, ya ben. Bu kadar yakın yani, haberin olsun dedim. Çok projemiz vardı, yapacak çok şeyimiz vardı. Her seferinde konuştuk ama bir türlü olmadı işte. İşte sonunda birisi azaldı. Sonra da hiçbiri kalmayacak, kesinlikle bu böyle. En üretken, yaratıcı, en yeniliğe açık, en sevimli, karizmatik, en sevdiğimiz arkadaşlarımızdan biri değil miydi? Kendine özgüydü, ki bunu hep yapmıştı en baştan beri öyleydi. Hep güzel şeyler üretti. Herkesin kabul edeceği, sonunda ‘vay canına’ diyebileceği nice ürünler çıktı ortaya.

Berrin Cerrahoğlu
Ben Afsad’a geldiğim zaman tanışmıştım Adnan Veli Kuvanlık ile. Çok değerli bir hocamızdı. Aynı zamanda bizim fotoğraflarımızı negatiflerimizi ya da dialarımızın basıldığı bir laboratuvarı vardı. Ben de bir fotoğrafımı ona bastırmıştım, çok özenmişti. Yani üst üste bir dia baskısıydı, herkesin yapabileceği türde bir baskı değildi. Ben de o zaman Afsad’ın ilk kez yönetim kuruluna girecektim, yönetim kurulu sergisine verecektim o fotoğrafı, çok özene bezene basmıştı ve hala duvarımda asılı o fotoğraf. Yani kendisini hep böyle iyi bir insan olarak, iyi bir fotoğrafçı olarak tanıyorum. Hiç kimseyi kırdığını üzdüğünü görmedim. Yani çok sevdiğim fotoğrafçılardan bir tanesidir. Çok üzüntü duyuyorum.

Gülnaz Çolak
Kuvanlık benim için gerçekten çok farklı bir insandı. Hele fotoğraf konusunda hele insan konusunda. Neredeyse 25 yıldır tanıyorum. Çok seviyordum ve çok da değer veriyordum. Fotoğraf dünyasında beni en çok etkileyen fotoğrafçılardan birisi Neyzen Cömert olmuştur, bir de Kuvanlık. Sıra dışı ve duyarlı, sürekli fotoğraf üretiminde bulunan.  Bir de hassas, duygulu bir insandı.

Göker Müftüoğlu
İyi bir insandı, iyi bir sanatçıydı. Ama ne yazık ki erken ayrıldı aramızdan. Ruhu şad olsun.

Röportaj: Yağmur DOLKUN - Gülçin TELLİOĞLU