.

.

Bugün günlerde ironi
Adı KADIN,
Gününü kutluyor.

.

.

.

.

Bir erkek almış, kabul etmiş.
Ama kadın,
“EVET”
Bile diyemiyor.

.

.

.

.

.

.

Bir köy evi,
Bir gelin.
Bir damat

.

.

.

.

.

.

.

Damat ağa olunca,
Kumalara hakkı doğacak

.

.

.

.

.

.

Kadın gebe.

Sadece bebeğe mi?

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Çocukları,
Umutları oluyor.

.

.

.

.

.

.

.
Sırtına yüklüyor, çocuk değil de…
HAYAT!...
Ağır geliyor.

.

.

.

.

.

.

.

.

Biraz mahzunca bir kadın,
İç geçiriyor.

.

.

.

.

İnip kalkıyor göğsü
Sürmeli gözler,
Uzaklara bakıyor.

.

.

.

.

.

Birazdan tarlasını sürecek

..

.

.

.

.

.

.

.

.

Bulgurunu dövecek

.

.

.

.

.

.

.

.

İneğini sağacak

.

.

.

.

.

.

.

.

Dudağının kenarına,
Buruk bir UMUT konacak.
Başındaki yazması ÖZLEM

.

.

.

.

.

.

Sırtındaki küfesi EMEK kokacak

.

.

.

.

.

.

.

.

Adı ÇOCUK,
Gözlerinde çaresizlik,
Ceplerinde cam kırığı hayaller
Canını atacak

.

.

.

.

.

.

Yüreğinde tomurcuk,
Kucağında başka bir çocuk,
Kendisinin mi?
Bilmediği hayatında yeni bir konuk olacak.

.

.

.

.

.

.

Orta sonda ya var ya yok
Annesi kadar anne…
Çocuğu kadar çocuk…

.

.

.

.

.

Çocuk kadın büyüyecek.
Ve, çocuk kadın büyümeyi
Çocuklarından öğrenecek
Evinin direği, efendisi, sahibi
Yani erkeği…

.

.

.

.

.

.

Tarlasına umut ekecek

.

.

.

Ve,
Ne güzel şey olacak,
Ektiğinin ununu toplamak

.

.

.

.

.

Hayallerindeki iki göz odanın tuğlasını onunla koymak

.

.

.

.

Ve;
Artık sürüden olmadığını anlamak
Ne güzel şey olacak.

.

.

.

.

.

KADIN;
Erkeğin arkasında değil,
Tam önünde

.

.

.

.

.

..

EVET diyor.
Nikah memuruna
Yüzü değişiyor, kadının tıpkı hayatı gibi

.

.

.

.

Bakışları emin
Yüreği güven dolu

.

.

.

.

Adı KADIN
Umut dağıtıyor

.

.

.

.

.

.

Karın doyuruyor

.

.

.

.

.

.

.

Efkarını tütüne sarıp dumanında kayboluyor.

.

.

.

.

.

..

.

Suya geri atacak bir balık tutuyor.

.

.

.

.

.

Çünkü,
Çünkü, kekresin ikinci bir şansa hakkı vardır.
Özellikle de yaşam ve ölüm arasındaki
Çizgide iken.

.

.

.

.

.

.

Beyaz bir gülümseme ile hayatın tüm şifresini tüplere sığdırıyor.

.

.

.

.

.

.

Kimseye aldırmadan araba tamir edip,

.

.

.

.

.

Düşlerini motif motif ilmek ilmek işliyor.

.

.

.

.

.

.

.

Bazen, bazen Oltu taşına gözünün nurunu

.

.

.

.

.

.

.

.

Bir çanağa alnının terini döküp

.

.

.

.

.

.

Berberde

.

.

.

.

.

Matbaada çocuklarına ekmek götürüyor.

.

.

.

.

.

İçindeki yangına aldırmadan,
Kafa tutup alevlere…
Su serperek ateş düşen yüreklere

.

.

.

.

.

Erkek işi ne varsa, elinin hamurunu sıyırıp,
Cesurca,
Yüreklice,
Kadınca.

.

.

.

.

.

.

.

Artık kara olmayan tahtaya aydınlık öğretiler yazıyor ki,
yarının büyükleri büyük düşünsünler diye.

.

.

.

Ünvanı ne olursa olsun, her zaman önce kadın olduğunu biliyor.

.

..

..

Kelimelerle oynayıp, kadını yüreğinin aynası yapıyor.

.

.

.

.

Sorgulayıp yaşamın amacını düşündüğünü söylüyor.
Düşünmekten bile korkanlara İNAT…

.

.

.

.

.

KADIN;

.

.

.

Tuvaline fırlatıp, avucuna doladığı gökkuşağını…

.

.

.

.

.

.

.

.

Geçip hayatın tam ortasına,
insana insanı oynuyor

.

.

.

.

Tuşlarında dans eden notalar,

.

.

.

.

.

.Parmak uçlarında tutar hayatın tılsımının melodisini…

.

.

.

.

Zamanın müthiş ritmine bırakıyor kıvrak bedenini
Dansta yakalar o doyumsuz ahengi…

.

.

.

.

.

Adı KADIN.
Dili, dini farklı da olsa,
Değişmez ki içindeki küçük kızın gülüşünün rengi…

.

.

.

.

.

.

Ve değişmez ki,
Zamanla bir annenin kaybettiği,
Evladının özlemi.

.

.

.