AFSAD- Doğanay SEVİNDİK
" Sokakta ..." Fotoğraf Atölyesi
CEPA Alışveriş Merkezi ve KIBRIS / Lefkoşa ' da ... 

CEPA AVM’nin  1-10 Haziran 2009 tarihlerinde düzenlediği "CEPA SANAT GÜNLERİ" kapsamında CEPA  Alışveriş Merkezi -  AFSAD işbirliği ile  atölye ‘’Sokakta… ‘’ fotoğraf sergisi gerçekleştirildi.

Atölye üyelerinin 2008/ Kasım- 2009/ Mayıs ayları arasında gercekleştirdiği; 50X70 ebatta 68 fotoğraf ile hazırlanan sergide, Ufuk AKGÜN, Zafer ATEŞSAÇAN, Tuğba BEŞEL, Sultan BİLER, Seçil ÇETİN, Cemal DAŞ, Burhanettin DÖNMEZ, Nale EYLİK, Nesrin GÖREN, Nejla Can GÜLER, Bilgehan İNAN, Sema KÖKSAL, Doğanay SEVİNDİK, Nedim Ozan TEKİN, Kazım ULU, İlknur ÖZTÜRK ve Nesrin YILMAZ'ın fotoğrafları yer almaktadır.

"Sokakta…” Atölyesi bana beklentilerimin üzerinde çok şey getirdi. Hayata,  insanlara ve yine aynı zamanda Ankara’ya ve sokaklara bakışım değişti. Yıpranmış,  bakımsız, bir bakıma mahzun ama yine de çok güzel, canlı, eski Ankara sokaklarını tanıdım. Ankara soğuğunda, ince belli bardakta ikram edilen cay kadar sıcak ve güzel insanlar tanıdım. Fotoğraf çekerken, yoksulluğu gördüm; eski Ankara evlerinde, yıkıntılar içinde soğuktan korunmak için gazete kağıtları ile kapatılmış pencereler gördüm... Aynı evlerde bir sürü çanak anten de gördüm,

Farklı  zamanlarda, Kızılay’a, Karanfil’e fotoğraf çekmeye çıktığımızda, bildiğim ve eskiden beri  sevdiğim bu sokaklarda,  kesinlikle güzel an’lar yakalayacağım diye heyecanlanırken, çektiğim fotoğraflara baktıkça, fark ettim ki yıllardır yürüdüğüm  bu sokaklar çirkinleşmiş, yozlaşmış ve kuraklaşmış... Meğer ben bu sokaklara 30 yıllık hafızamla bakıyormuşum. Eski güzel hallerini, anılarımla birlikte karıştırınca Karanfil, Sakarya, Yüksel  şimdiki halinden çok farklı duruyor.       

Doğanay Hoca’nın yanında, fotoğrafik olarak geliştiğim kuşkusuz, ama gidecek daha çok yolum var! Artık fotoğraftan daha çok fotoğrafın bana kattıklarına, öğrettiklerine  bakıyorum ve müteşekkir kalıyorum. Atölye arkadaşlarıma, Doğanay SEVİNDİK’e  ve  AFSAD’a  teşekkür ediyorum. İyi ki varsın FOTOĞRAF! 

Bilgehan İNAN

Sokakta aradığım başka hayatlar mıydı, yoksa kendım mi ?

Bu projeye başladığımda farklı insanların hayatlarını fotoğraflayacagımı sanıyordum. Fakat çalışma ilerleyip sokağın derinliklerine, kuytu köşelerine daldığımda ya da bir erik ağacının tatlı gölgesinde yoksul gecekondu insanlarıyla demli bir bardak çay içtiğimde, aslında fotoğrafladığım insanların her birinin benden bir parça taşıdığını ve gerçekte bazen ilk gençlik yıllarımı bazen de içimdeki "kendimi" çektiğimi şaşırarak fark ettim.

Geçmişe yaptığım bu tatlı yolculuğa çıkmama " Sokakta..." Fotoğraf Atölyesi neden oldu. Teşekkürler hocam.

Burhanettin Dönmez

Sokaklar…
“Sokakta...” Atölyesi… Genellikle Ulus’un arka sokaklarını fotoğraflamaya çalışan bu atölyenin içinde olmaktan büyük bir mutluluk ve onur duydum. Bu atölye ile fotoğraf çekimine başladığımda ilk düşüncem “Ankara’dan fotoğraf çıkmaz” idi. Gözden ırak olan bu sokaklar aslında Kızılay’a 30 dakika yürüme mesafesinde… Bu kadar yakın olmasına rağmen, buraları hiç bilmiyormuşum… Kilometrelerce uzaktan kültürlerini taşıyarak gelmişler, doğulusu, güneydoğulusu, Karadenizlisi, Afrikalısı da oradaydı… Ulus’un arka sokaklarına… Bu sokaklarda kimi zaman hüzün, kimi zaman sevinçlere tanık olduk… Onlardan biri olduğumuzu anladık… Burada yaşayanları, ne yazık ki; ya bilmeyiz, ya da bilmezden geliriz… Bu sokakları, ne kadar kendimizden uzak düşündüysek de Sevgili Doğanay SEVİNDİK Hoca, onların bize ne kadar yakın olduğunu öğretti… Oradaki çocukların mutluluğuna ulaşmanın, bir elma şekeri kadar yalın ve basit olduğunu öğrendik... Yeter ki onların orada olduğunu bilelim… “Sokakta...” Atölyesi ile Ankara’ya bakışım değişti… Bu değişime vesile olan Doğanay SEVİNDİK’e sonsuz teşekkürler…

Cemal DAŞ

SOKAKSIZ  HAYAT  DÜŞÜNÜLEMEZ…
Sokak: Oyun yeridir
Saklanbaç, sek-sek, uçurtma, futbol, voleybol, basketbol, yakan top, istop, misket, kay-kay, ip atlama, uzun eşek, körebe, tornet, bisiklet, tel araba, kızak kayma yeridir.

Sokak: Arkadaşlıktır
İlk arkadaşlıklar  sokaklardan edinilir. Arkadaşlık bağları öylesine güçlüdür  ki, ömür boyu unutulmaz.

Sokak: Sohbet yeridir.
Hanımlar; örgülerini, dantellerini örüp, kanaviçelerini işlerken, çay-pasta eşliğinde sohbetlerini yaparlar.

Sokak: Düğün yeridir.
Sokak: Kimsesizlerin ve evsizlerin evidir.
Sokak: Eylem yeridir.
Sokaklar; demokratik taleplerin yürüyüş, eylem ve miting ile dile getirildiği yerdir.

Sokak: Alış  Veriştir
İğde, leblebi, keçiboynuzu, dondurma, elma şekeri, macun, pamuk helva, balon ile süt ,yoğurt, yumurta, süpürge, mutfak eşyası, leğen, çarşaf, çeyiz eşyası satış yeridir.

Sokak: Okuldur
Yürümeye başlayan çocuklar, okuma yazma öğrenmeden hayatı sokakta yaşayarak; paylaşmayı kazanmayı, kaybetmeyi, takım ruhunu sokakta öğrenirler.

Şimdiki çocuklar ne yazık ki bizim kadar şanslı değil…

Onların dili olmayan playstation, bilgisayar oyunları, internet, atari, jetonlu oyun makinaları var. 

Ben; çocukluğumu, mahallemi, sokaklarımızı, arkadaşlarımı çok özlüyorum…

YA SİZ…? 

Doğanay SEVİNDİK

Anlamak, anladığını anlamlandırabilmek, anlamlandırdığını anlatabilmek… Fotoğrafta bu yolda yardımcı bir öğe bizlere, derdi olup da anlatmak isteyenlere…
Farkında olup, farkında olduğum şeyleri anlatmak istemek ile başladı fotoğraf yolculuğum.

“Sokakta…” yaşanan olayları belgelemek, “o an”dan öte yaşanmışlıkları aktarabilmek amacıyla bu atölye ile yolum kesişti.

“Sokakta…”yaşamlarının bir kenarına konuk olduk insanların, sokakta yaşayan tüm varlıkların… Bazen bir kedi, bazen bir köpek, bazen de tavuklardı ama asıl temamız her zaman insan oldu… İnsan için yapılan kentlerin insanı nasıl da boğduğuna tanık olduk. Tanık olduğumuz anları paylaşma isteğimizle bir yolculuğa çıktık “Sokakta...” Atölyesiyle.

Bu yolculuğa çıkarken insanın yol arkadaşları da, kılavuzu da çok önem taşıyor... “Rakip” gibi başlayan yolculuğumuzda önce kar tanesi gibiydik, sonra eriyip su oluverdik ayrışmadan, birbirimizi tamamlayarak bir sergi çıkardık.

Bu, emek ve çabamızın sergisi, bir yıl boyunca kar, yağmur, çamur dinlemeden, güneşin altında gezilen kentin, kıyısından köşesinden konuk olduğumuz yaşamlarınızın sergisi…

Bu yolculukta emeği geçen herkese teşekkür ederim...

İlknur ÖZTÜRK

Sokak atölyesiyle başlayan “Sokakta...” fotoğraf serüvenimizi atalarımızın toplu avlanmalarına benzetirim. Toplu ava çıkıyorsunuz, avlanıyorsunuz ve avınızı paylaşıyorsunuz. Atölye ve grup hareketinde iki önemli şey birlikte hareket ve paylaşmak. Benim grup üyesi olmamın ötesinde, kendimi iyi hissetmeme neden, birlikte olmanın ve paylaşmanın verdiği hazdır.

Başlangıç Doğanay Hoca’dır. O’nun bitmek tükenmek bilmeyen enerjisi, gruba önderliği ve en çok sevdiğim yönü tecrübesini paylaşmasıdır.

Teşekkürler Hocam...
Katılmadığım toplantılardan sonra arkadaşlarımı özlediğimi hissediyorum.

Teşekkürler arkadaşlarım.
Dost selamlarımızla...

Kazım ULU

Ne kadar yabancılaştık çevremize, yaşadığımız kente, sevdiklerimize, sevenlerimize ve son olarak da kendimize... Dört bir yanımız kalabalıklaştıkça, daha yabancı olduk içinde yaşadığımız ortama...

Yaşadığımız kentin dününü unuttuk; umursamadık, düşünmedik yarınını... Sırf "anı yaşama" kaygısı içinde. Benmerkezci olduk hepimiz, biraz da bencilleştik.

"Sokakta..." Atölyesi ile yeniden kucakladık kentimizi. Objektifimizin arkasından iki boyutlu sevgiler yolladık dost elimizle üç boyutlu sokaklarımıza, hesapsızca, sorgusuzca kabul edildi!

Nale EYLİK

Sokakta başlayan bir yolculuk…
2008 yılının sonbahar aylarıydı, atölye olarak AFSAD’ da ilk toplantımızın olduğu vakitler.

Belgesele ve belgesel fotoğrafa olan ilgim benim bu atölyeye katılmama sebep olmuştu.

Her fotoğraf gezimizde bilinen ve görünen Ankara’dan daha farklı bir şehir görüyordum.

Farklı hayatlar gördükçe, kendimi, kendi hayatımı sorguluyordum.

Her çekimde yeni insanlarla tanışıyor, yeni dostluklar ediniyorduk. Telefonlarını alıyor, ilerleyen zamanlarda görüşüyor hatta evlerine misafir oluyorduk.

O mahallelere tekrar gidişimizde, artık mahalle sakinleri bizleri tanıyor ve bizlerde daha önce çektiğimiz fotoğrafları onlara dağıtıyorduk.

Burada fotoğraftan, fotoğraf çekmekten daha önemli bir şey vardı.

Fotoğraf sayesinde başlanılan bir yolculuktu, ancak fotoğraf artık bir araç olmuştu.
Asıl olan hayatlardı, kurulan dostluklardı, sevgiydi, güvendi…

İşte o zamanlar anladım “Sokak”ların önemini ve kültürümüzün “Sokak”lardan ne kadar çok etkilendiğini...

Nedim Ozan TEKİN

Elinde fotoğraf makinesiyle “Sokakta…” olmak o mekânın anlamını farklılaştırıyor senin için. Beklide her gün geçip evine, işine gittiğin sokaklardır o sokaklar ama fotoğraf çekmek için çıktığında anlamı birden değişiyor sokakların. Daha önce görmediğin, bakıp ta fark etmediğin ayrıntılar takılıyor gözüne ve yaşadığın şehri yeniden keşfediyorsun. Ve bütünleşiyorsun yaşadığın şehirle.

“Yıllardır yürürüm Konur  Sokak’ta, sabah-akşam işe gidip gelirim, öğlen tatilinde dolaşırım buralarda da bu dükkânın burada olduğunu ilk kez fark ediyorum. Meğer yıllardır simit satarmış yaşlı adam bu köşede de hiç fark etmemişim. İlk kez görüyor gibiyim Konur Sokağı… ”

Fotoğraf, bakmamızı değil; görmemizi, hissetmemizi sağlamakta. Sağ olasın fotoğraf!

İşte biz böyle bir yolculuğu yaşadık “Sokakta…” atölyesiyle. Sağol Doğanay...

Nejla CAN GÜLER

Sokakta;

Bir yolculuğa çıktık birlikte. ..
Farklı insanlar, mekânlar, yaşamlar keşfetmek ve bu anları belgelemek için. Yeri geldi çocuk olduk neşeyle elma şekerlerimizi yerken, yeri geldi kendimizi Ulus Halindeki bir balıkçının tezgâhında bulduk. Bazen kestaneci olup, dumanı üstünde tüten kebaplar sattık sokaklarda, Kemal ile Burcu’nun düğününde kız tarafı olup yürekten destek olduk ailesine. Bu insanlarla bir olup yaşamlarına konuk olduk. Ve fark ettim ki her fotoğrafın gerçek bir hikâyesi varmış. Hızla akıp giden yaşamdan elimizde kalan sonsuzlaştırabileceğimiz bir anmış aslında fotoğraflar.

Bizlere ben değil biz olmayı öğreten, kimi zaman coşkumuzu destekleyen, kimi zaman yılgınlığımıza karşı gelip bizi cesaretlendiren ve bu güzel serüveni yaşamamızı sağlayan Hocamız Doğanay SEVİNDİK'e binlerce kez teşekkürler...

Nesrin GÖREN

“Sokakta...” Atölyesi’nin tanışma toplantısında Doğanay Hocam "...bilgiyi paylaşacağız..", demişti. Bu cümle tüm soru işaretlerini bir anda sildi. Hocamız bizimle sokağa insana yaşama ve fotoğrafa dair bilgilerini paylaştı. Bize yeni ufuklar, yeni bakışlar, yeni gözler verdi. Ankara sokaklarında gülen-ağlayan, koşan-yürüyen, çalışan-oturan, ürkek-kızgın, kısacası yaşayan insanları görüntüledik.

Paylaşıldıkça çoğalan bir şeydir bilgi ve sevgi...
Ve biz atölye olarak hocamız sayesinde bunu başardık.
Teşekkürler Doğanay SEVİNDİK...
Teşekkürler “Sokakta...” Atölyesi...
Teşekkürler AFSAD...

Nesrin YILMAZ

Fotoğrafçılığa başlayalı çok olmamıştı... Belgesel atölyeye başlamak istemekle aceleci mi davranıyorum diye düşünürken ilk toplantıya gittim, sonra ikincisine... Kararım kesindi, ben burada, bu atölyede olmalıydım... Hafta sonu aslında saatler süren ama bize bir çırpıda bitivermiş gibi gelen çekimler, hafta içi ise yine saatler süren çekim değerlendirmeleriyle oldukça yoğun, eğitici geçen bu dönemde çok şey öğrendim.

Fotoğrafla yapmak istediğimiz; hayatın akışına tanıklık etmek  “o anı”   yakalamaya çalışmak. Biz bu atölyede bunu “Sokakta...”  yapıyoruz. Çünkü sokakta hayat var. Sokakta her şey var; iyi-kötü, genç-yaşlı, geçmiş-gelecek... Ankara’nın sosyal, kültürel, ekonomik, coğrafik anlamda çok farklı yerlerinde  yaptığımız çekimlerde gördüğüm bence en önemli ortak nokta ise çocukların hayat enerjisi, gözlerindeki ışıltı...

Fotoğrafçılığı  bir hobiden öte görüyorum, benim için artık bir tutku, hayatın parçası...

Teşekkürler Doğanay SEVİNDİK...

Seçil ÇETİN

AFSAD’ da temel eğitimleri aldıktan sonra atölyelere katılmam tavsiye edildi.

Ve Doğanay SEVİNDİK, “Sokakta...” Atölyesi ile tanıştım.

İlk fotoğraf çekimine çıktığımız gün geçen saatleri anlamadım bile, evet buydu istediğim... Her bir çekim gezisi; bakmayı, görmeyi, acele etmemeyi, beklemeyi, bazen hiç fotoğraf çekemeden geri gelmeyi... Öğretti bana.

Atölyenin ilerleyen safhalarında çektiğimiz fotoğrafları değerlendirilmeye başladık. Sıkıcı olacağını düşündüğüm ve ön yargı ile gittiğim ilk değerlendirme gününü hiç unutamam. Öyle olmadı oysaki öğretici ve de keyifli saatlerle dopdoluydu. Aynı yere gidip birbirimizden farklı kadrajlar yakalayan, bazen aynı kadrajı, aynı mimiği, aynı gölgeleri çeken, bazen de senin fotoğrafın daha güzel senin ki kalsın diyen kocaman bir atölye olmuştuk biz.

“Sokakta...” Atölyesi ile yeni yerler görüyor, yeni insanlar tanıyor, yaşamların taa içlerine girebiliyorduk. Samimi, candan ve sıcacıktı yürekleri, yüzleri. Acı, tatlı bir hikâyesi vardı herkesin. Sadece fotoğraf çekmedik, yeni tanıdığımız bu yaşamlarla birlikte bazen güldük, bazen hüzünlendik.

Ve hep birlikte öğrendik sokakta olmayı...

Teşekkürler Doğanay Hocam

Sema KÖKSAL

“Sokakta...” kelimesinin içene öyle çok şey sığdırdık ki; sokaklar, çocuklar, seyyar satıcılar, yıkılan evler, üzgün  insanlar. Kısaca hayata ve insana dair her şeyi gördük. Elimizden geldiği kadar insanlarla paylaşmak ve gelecek nesillere bir anı bırakmak için belgelemeye çalıştık. Hocamız Doğanay SEVİNDİK bizden emeğini, enerjisini, bilgisini hiç esirgemedi. Bizi sokaklarla ve oradaki güzel insanlarla tanıştırdı. Her şey için binlerce teşekkürler...

Sultan BİLER

İtiraf etmeliyim ki atölyeye başlamadan önce Altındağ bölgesini bilmiyor, Ankara Sokaklarında çekim yapmanın verimli olmayacağını düşünüyordum. Aslında sokakta fotoğraf çekemediğim için kaygılanıyordum...

Atölyenin başlamasıyla birlikte orada yaşayan insanlar ve çocuklarla tanışıp, çok şeyler paylaştık. Elma şekerini, kestaneyi... Kemal ile Burcu’nun düğününe tanık olduk. Yaşadığım şehri tanımadığımı fark ettim. Çekimler boyunca insanlara ve hayata dair farkındalığım arttı. Bu konuda başta hocamıza, benden öte biz olabildiğimiz için atölye arkadaşlarıma ve bize hayatlarının köşesinde yer açan herkese teşekkür ederim.

Tuğba BEŞEL

Yaşamın nabzı sokaklar...

Sabahın ilk ışıklarında, serin bir sonbahar rüzgârında Ulus’un arka sokaklarındadır yaşamın nabzı. Asi, isyankâr derdi tasası bol, koşturmacası eksiksiz… Pirinç handan yükselir gramofonda Münir Nurettin Selçuk’ un Nihavent Şarkısı, Kadir Usta yakar ilk sigarasını ve içer beşinci çayını. Birikirdi cezaevinin kapısında mahkûm yakınları, ağlamaklı gülmeli... Çankırı Caddesi’nde devriye arabaları, Ulus Heykel’de müdavim güvercinler ve kepenk sesleri.

Fotoğrafa içinde hikâyeleriyle insanlar düşer hep anlatılası ve dinlenilesi. Ben fotoğrafı sokaklarda sevdim... Ankara’ da, Ulus’un arka suskun sokaklarında.

Sevgili Doğanay SEVİNDİK Hoca ile sokaklar tekrar canlandı, sokaklara döndüm... Eski günlerin hatrına yeni hikâyeler, insanlar ve yaşamlar gördüm.
Başta hocamız olmak üzere, atölyeye gönül vermiş, yollara düşmüş herkese bu mutluluğu tekrardan yaşatıp, paylaştıkları için sonsuz sevgilerimle.

Yaşamın nabzının fotoğraf serüvenlerinizden hiç eksik olmaması dileğiyle.

Ufuk AKGÜN

Dardır eski Ankara evlerinin sokakları, bir o kadar da kendine özgüdür mimarisi
evlerinin... Sokakta kukalı saklambaç, kör ebe, seksek oynayan uçurtma uçuran, tornet süren çocuklar. Bir başkadır burada dostluklar arkadaşlıklar.

Bacalarından soba dumanının isi ile bezenmiş duvarları, avluların da salça, tarhana, erişte yapılan evler. Kahvehaneler köşe başların da. Seslenir usta çırağı, ‘Bakkal Ahmet’e iki çay usta’.

Bir bakarsın uzaktan bir ses, renk renk macunlar, biraz sonrada baloncu ve elma şekerci geçmekte.

Şehrin bir başka yüzüdür bu sokaklar geçmişimizin yaşanan anıları acısı ve tatlısı ile.

Doğanay Hocam ile tekrar döndüm çocukluk yıllarımın hatıraların da güzümden akan bir damla yaşla canlanan rahmetli babaannem ve amcama. Hayat bir başka güzeldi bu sokaklarda, keşke hiç büyümeseydik.

Fotoğraf kâğıt üzerinde gördüğümüz görüntüden ibaret değildir.

Fotoğraf bir hayatın, bir şehrin yaşanmış ya da yaşanacak hayata dair ne varsa bize sunulan bambaşka bir penceresidir.

Başta Doğanay SEVİNDİK olmak üzere atölyeye katılan  herkese teşekkür ederim.

Zafer ATEŞSAÇAN

AFSAD - Doğanay SEVİNDİK
" Sokakta ... " Fotoğraf Atölyesi
KIBRIS' ta

Atölye sorumlusu Doğanay SEVİNDİK ile atölye üyelerinden Burhanettin DÖNMEZ ve Nedim OZAN TEKİN, Kıbrıs Türk Fotoğraf Derneği - FODER' in davetlisi olarak 18-21 Haziran tarihlerinde KIBRIS' ta idi.

Doğanay SEVİNDİK, FODER üyeleri ile birlikte üç gün boyunca " Sokakta ..." uygulamalı olarak fotoğraf çekimi yaptı.

"Sokakta ..." Fotoğraf Sergisi, FODER' in " Geleneksel Yıllık Fotoğraf Sergisi " ile birlikte 16-20 Haziran 2009 tarihlerinde LEFKOŞA'da Atatürk Kültür Merkezinde KBRIS' lı fotoğraf severlerin izlenimine sunuldu.