|
|
|
|
SANATTA MİNİMALİZM
Minimalizm’in özellikle sanatta oldukça niş bir alan olduğu söylenebilir. 1950’lerin sonunda New York’ta soyut dışavurumcuların aşırı öznelliğine tepki olarak ressam ve heykeltraşlar arasında ortaya çıkmış, 60’larda ve 70’lerde de çok etkili olmuş, günümüze kadar da etkileri devam eden bir sanat akımıdır. En önemli uygulayıcıları Carl Andre, Dan Flavin, Frank Stella, Donald Judd,Sol LeWitt, Robert Morris’dir.
Minimalizm’in başlangıcına, 1915’lerde “sanat için sanat” fikriyle hareket eden Rus ressam Malevitch’in görüşlerini aktardığı “Nesnesiz Dünya / Süprematizm Manifestosu” isimli kitabının ve ayrıca “Beyaz Üstüne Beyaz” ve “Siyah Kare” resimlerinin etkileri olduğu söylenir.
Mimaride ise modern mimari’nin öncülerinden, bir dönem Bauhaus Okulu’nun da başı olan Mies van der Rohe, 1944 yılında o güne kadar yapılmış en minimalist evi tasarladı. Bu ev, tamamen camdan yapılmış sekiz ayak üzerine oturan, bölümlere ayrılmış tek bir odadan oluşmakta ve Mimar’ın dünyaca ünlü “az çoktur” (less is more) sözünün bir yansımasıdır. O yıllarda mimarideki bir tasarım anlayışını vurgulayan bu cümle, günümüzde pek çok kişinin yaşam felsefesi haline dönüşmüştür. Minimalist anlayışta sanatçı her türlü öznel yorumdan kaçınırken, yapıtın kendini ifade etmesi önemsenmiştir. Eser kendinden başka hiç bir şeyi ifade etme derdinde değildir. Adeta tarafsız bir zevki temsil eder. Eric Serra’nın “gördüğünüz gördüğünüzdür (what you see is what you see)” sözü minimalizm’in fikir altyapısını özetleyen önemli bir sözdür. En az malzemeyle ve malzemenin kendi özellikleri kullanılarak, kompozisyondan arındırılmış eserler yaratılmıştır. Pek çok sanatçı eserlerini bir kimlik atfetmemek için “isimsiz” olarak adlandırmıştır. Minimalist eser, geometrik, az ya da çok renkli, sert ve soyut yapıdadır. Parlak yüzeyli, çelik, pleksiglas, ahşap, floresan ışığı ve ayna camı gibi endüstri ürünleri tercih edilmektedir. Bir kompoziyon düşüncesi ve zanaatkarlık yoktur. Adeta sanatsal bir eser üretiminden öte endüstriyel bir inşaat gibidir. Objelerin basit, seri olarak üretilmiş sıralı şekilde sunumu öngörülmektedir. Eserler mekan içinde doğrudan zeminde sergilenirken, resimlerde çerçeve kullanılmaz. Sokaktaki insanın bildiği, tanıdığı nesneler kullanılır. Eserler detaysızdır. Minimalist fotoğraf ise yalnızca yalın şekiller ve renklerden ibaret değildir. “Az”’ın fotoğrafını çekmekten öte, sadeleştirme yoluyla bir konunun özünü yansıtmak şeklinde özetlenebilir.Siyah beyaz fotoğrafları ile Micheal Kenna ve Hossein Zare, Hiroshi Sugimoto’nun kavramsal ve felsefi eserleri, Grant Hamilton’ın özellikle renge odaklanan polaroidleri, Hans Hilterman’ın tümü aynı noktaya bakan alabildiğine yalın portreleri, önemli minimalist fotoğraf örnekleri sayılırlar. Zaman içinde minimalizm’in gelişerek kavramsal sanata dönüştüğü söylenebilir. Her iki akım kimi yerde içiçe geçmektedir. Minimalizm ve ondan esinlenen tüm akımlar, sanatı sorgulayan, araştıran ve onun sınırlarını genişletmeye çalışan sanatçıların çabaları olarak dikkat çekmektedir. MALEVITCH'İN 1910'LU YILLARIN SONLARINDA YAPTIĞI RESİMLER
MIES VAN DER ROHE'DEN GÖRSELLER
|
|
|
|
|
Ziyaretçi Sayısı:1000895
|
|
| |
Copyright and "Fair Use" Information
Dergimiz ticari bir kuruluş olmayıp amatör bir yayındır. Fotoğrafçıları ve dünyada yapılan fotoğraf çalışmalarını tanıtmak amacıyla bilgi ve haber yayınları yapmaktadır.
Bir kolektif anlayışıyla çalıştığı için makalelerde yer alan fotoğraflar ve alıntıların sorumluluğu makalenin yazarına, fotoğrafçısına aittir.
Dergide yer alan içeriklerden ve ihlallerden derginin herhangi bir sorumluluğu yoktur.
Fotoğrafya'da yayınlanan yazıların, fotoğrafların ve kısa filmlerin sorumluluğu
yazarlarına/fotoğrafçılarına/sanatçılarına/film yönetmenlerine aittir. Dergimiz fotoğrafla ilgili gelişmeleri duyurmak amacıyla çalışmaktadır. Ek olarak, ülkemizde yeterince tanınmayan yabancı fotoğrafçılar ve fotoğraflarıyla ilgili bilgi de aktarmaktadır. Makalelerde yer alan fotoğraflar HABER amaçlı kullanılmaktadır. |