Bugün yüz civarındaki üyesiyle, Adana'da sadece fotoğrafın değil, sanat hareketinin de öncülüğünü yapan (AFAD), 1979 yılında Sina Coşkun'un başkanlığı ve Mehmet Baltacı'nın desteği ile kuruldu.

Her yıl düzenli olarak Altın Kamera ve Özgen Özgenal çağrılı yarışmasını yürüten derneğimiz, bu yıl uluslararası bir yarışma yapmaya da hazırlanmaktadır.

Etkinliklerini, Adana'da faaliyet gösteren diğer sanat ve sivil toplum kuruluşlarını da katarak sürdüren AFAD'ın 5 üyesi AFİAP unvanına sahiptir.

Her yıl Kasım ayında, trafik kazasında kaybedilen 13 AFAD üyesi ve kursiyeri anısına "13 Kare Uluslararası Fotoğraf" günleri düzenleyen derneğimizin, kuruluş hikayesini, kurucu Başkan Sina Coşkun'un kaleminden (1999 yılında yazdığı), "21. yüzyılda 21 yaşında" isimli yazısında izleyelim istersiniz;

21. Yüzyılda 21 Yaşında

1978 yılına gelene kadar Adana ve yakın çerçevesinde bir avuç insan vardı. Birbirinden habersiz yaşayan, baktıklarını görebildiklerini ayıklayabilen ve bu görüntüye anlam kazandırıp, deklanşörlerine basmaya çalışan.... Tüm bölge ve çevre olumsuzluklarına karşın birşeyler yaratmaya çalışan bir avuç insan...

O yıllarda dini bayramlarda yalnız bayram gazeteleri çıkardı. 1978'in Şeker Bayramıydı. Çukurova Bayram Gazetesi'nde, bir fotoğraf yarışması ilanı gördüm, öylesine şaşırdım ki! Bu yörede böyle bir yarışmaya ilgi gösterecek kaç kişiydik acaba? Merakla sonucu bekledim. İki ay sonra Kurban Bayramı Gazetesi'nde yarışma sonuçları ilan edildi.

Tanıdığım isim yoktu. Ödül törenine gittiğimde bir grup genç insanla tanıştım.
Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Sn. Erdoğan Varol'un yüreklendirmeleri ,
Sn. Mehmet Baltacı kardeşimin işyeri sahipliği,
Fotoğrafa susamış bir avuç insan,
Hemen düzenlenen Karatepe gezisi,
İlk grubumuzun oluşması,
Yerel işlemler. İşte derneğimizin doğduğu an.
Doğan bebeğimize AFAD adını verdik.
Sn. Ali Nur kardeşimi, çok anlamlı, çok şık bir amblem çizdi.
İnsanlardan oluşan bir diyafram....
Ve ilk sergimiz...

AFAD Türkiye'nin 3. Fotoğraf derneği olarak Dünya fotoğraf tarihindeki yerini aldı.
23 Nisan 1978, ilk sergimiz.... Sabancı Kültür Sitesi Fuayesinde... Hepsi suntaya yapıştırılmış, hepsi çerçevelenmiş. 50x70 ve 30x40 ebat ağırlıklı 70 fotoğraf... Pırıl pırıl bir sergi.

Aradan geçen 20 yıldan sonra bile bana hala en güzel, en anlamlı, en heyecen veren yerel fotoğraf sergimiz buydu diye anımsıyorum.

Sergiyi izleyenler AFAD'ın ciddiyetini, kişiliğini büyüklüğünü kavramışlardı o gün...
Sonra sergiler birbirini izledi. 23 Nisan sergileri gelenekselleşti. Ayrıca Osmaniye, Kastabala, Mersin Festivalleri, Silifke Festivalleri gibi pek çok organizasyonda da AFAD resmen görevlendirildi.

Bu yoğunluk içinde birbirimizi destekliyor ve güveniyorduk. Müthiş bir çaba, emek, güç, özveri ve dayanışma sonucu çevrenin en saygın, en popüler derneği olmuştuk.
Bu arada fotoğraf kurslarına da başladık. Üye sayımız artmaktaydı. Yerel basın için gereken foto muhabiri gereksiniminin hemen hemen tümü bizim üyelerimiz arasından tercih edilmekteydi. 10-12 arkadaşımız basında görev yapıyordu. Ve güzel günlerdei o günler....

Bir şiirimin son kıtasını anımsadım şu an:
"Neredesiniz çocukluğum
İçimde yaşayanlar gibi
Hayal mi oldunuz
Ben mi kayboldum
Siz mi uzaklaştınız?"

Bazı kardeşlerimiz, çocuklarımız tıpkı şiirdeki gibi hayal oldular. Onlar artık birer fotoğraf şehidi. Peki sağ olduklarını bildiklerim:
Nerelerdesiniz?

Şimdi 1999. AFAD 20. yaşını doldurdu. Çocukluk yıllarını, bunalımlı delikanlılık dönemini aştı. Olgunluk dönemini yaşamakta. En verimli dönemlerinde güçlü, dengeli, öncü bir karakter artık. Türk fotoğraf tarihinde...

Ben çocuklarımın bebeklik dönemlerini özledim. AFAD'ın da ilk yıllarınıda, çocukluk dönemi dediğim yıllarını unutamıyorum. Ama bugünkü AFAD'ı övünçle, gururla, sevgiyle seyrediyorum....

Eskiler, çocuklarına, torunlarına:
"Ak sakallı Pir olduğunu göreyim" derlermiş...
Tüm AFAD'lı kardeşlerime derneğimizin Pir olduğu günleri görebilmesi dileklerimle...

Sevgi ve saygılarımla....