Bir fotoğraf editörünün masasına gelen fotoğraflardan hangisini seçeceğine dair teknik, estetik ve içerik birtakım kriterleri vardır. Haber fotoğrafını sadeleştirmek için kadrajlama yapabileceği gibi, yayın politikasına uydurmak yani okuru manipüle etmek için de kadrajlayabilir. Örneğin haber fotoğrafçısı önemli bir olayı izler ama çekim hatalarıyla dolu bir kare ile kuruma gelmişse, fotoğraf editörü fotoğraf bilgisi ile bu kareyi öyle kadrajlar ki o hataları okur anlamaz ve haber doğru fotoğrafla sunulur. Bunu fotoğraf dilini ve tekniğini iyi bilen bir fotoğraf editörü ustalıkla gerçekleştirir. Ama fotoğraf dili ve tekniğinden anlamayan bir kişi günümüzün dijital imkânları ile dahi bunu doğru biçimde gerçekleştiremez. Buna bir örnek vermek gerekirse;

Spor sayfalarında yer alan futbol maçlarının görüntülerine çoğu zaman top montajlanır. Günümüz sayısal ortamında haber fotoğrafçısının aktif düzende izlediği maçtan ana öğesiz, yani topsuz bir kare ile kuruma dönmesi en sık rastlanan durumlardandır. Oysa futbol maçlarında top ana öğedir ve topun mutlaka karede yer alması gerekir. Bu nedenle topsuz çekilen fotoğrafa dijital ortamda bir top eklenerek o haber fotoğrafı kurtarılır. Sabah Gazetesi’nin 3 Mart tarihinde yayımlanan aşağıdaki fotoğrafına bakacak olursak: Burada yer alan futbol topunun tenis topu kadar küçük bir boyutta olduğunu fotoğrafı bilen, okuyan bir göz hemen fark edebilir. Fotoğraf editörünün böylesi orantısız bir topun bu kareye yerleştirilmesine izin vermemesi gerekirdi.